Odpusty dla zmarłych i żywych

Powiększ obraz

Z powodu pandemii koronawirusa oraz związanymi z nią trudnościami w dotarciu na groby najbliższych, Penitencjaria Apostolska wydała dekret przedłużający czas uzyskania odpustów za zmarłych na cały miesiąc. Osoby nawiedzające cmentarz i modlące się za dusze wiernych zmarłych oraz spełniające zwykłe warunki odpustu zupełnego, mogą uzyskać go w dowolnie wybrane osiem dniu w ciągu całego listopada. Nie muszą to być dni następujące po sobie. Odpust zupełny przypisany do Dnia Zadusznego, czyli 2 listopada, może zostać dowolnie przeniesiony na inny dzień tego miesiąca.

Zwykłe warunki uzyskania odpustu zupełnego zobowiązują do wzbudzenia intencji jego otrzymania, pozostawania w stanie łaski uświęcającej lub przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, wyzbycia się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, przyjęcia w tym dniu Komunii św., odnowienia jedności ze wspólnotą Kościoła poprzez odmówienie „Ojcze nasz”, „Wierzę w Boga” oraz modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu.

W dostąpieniu łaski Nieba zmarłym mogą pomóc również wierni pozostający w domach. Osoby starsze, chore, wszyscy ci, którzy z różnych powodów nie mogą opuścić domów (kwarantanna, obawy przed zarażaniem, ograniczenia nałożone przez właściwe władze) także mogą uzyskać odpust za zmarłych, jeśli duchowo będą się łączyć ze wszystkimi pozostałymi wiernymi, wykluczą wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mają zamiar jak najszybciej spełnić zwyczajowe warunki uzyskania odpustu.

 

W związku z pandemią, Stolica Apostolska udzieliła też specjalnych odpustów dla żyjących. Są nimi objęci wierni zarażeni koronawirusem, pracownicy ochrony zdrowia oraz członkowie ich rodzin i wszyscy ci, którzy opiekują się dotkniętymi chorobą COVID-19. Mogą go również uzyskać osoby, które w jakikolwiek sposób pomagają zmagającym się z koronawirusem, np. poprzez otoczenie ich modlitwą.

W tych przypadkach odpust zupełny można otrzymać poprzez zerwanie przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, uczestnictwo w Mszy św. transmitowanej, odmówienie Różańca lub odprawienie Drogi krzyżowej. Jeśli nie jest to możliwe, wierni powinni odmówić „Wierzę w Boga”, „Ojcze nasz” oraz uczynić pobożne westchnienie do Najświętszej Marii Panny. Konieczne jest także wzbudzenie woli wypełnienia zwykłych warunków odpustu tak szybko, jak tylko to będzie możliwe.

Penitencjaria Apostolska udzieliła także odpustu zupełnego wiernym, którzy podejmą pobożne praktyki w intencji przebłagania Boga wszechmogącego o koniec epidemii, ulgę dla tych, którzy cierpią i zbawienie wieczne dla zmarłych. Wymienione przez Stolicę Apostolską pobożne praktyki to: nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, adoracja eucharystyczna, przynajmniej półgodzinna lektura Biblii, odmówienie Różańca lub Koronki do miłosierdzia Bożego, odprawienie Drogi Krzyżowej. Niezmiennym warunkiem pozostaje wzbudzenie woli wypełnienia warunków zwykłych, gdy tylko będzie to możliwe.

W dekrecie przeczytamy również, iż „Kościół modli się za tych, którzy nie mogą przyjąć sakramentu namaszczenia chorych i wiatyków, powierzając Bożemu miłosierdziu wszystkich i każdego z osobna na mocy komunii świętych i udziela wiernym odpustu zupełnego w chwili śmierci, pod warunkiem, że byli należycie dysponowani i zwykle za życia modlili się”.

W związku z kolejną falą zachorowań winniśmy o tym szczególnie pamiętać i mówić o tym swoim bliskim i znajomym. Wiele z umierających osób, czy też przebywających w odizolowaniu, nie może dostąpić łaski sakramentu spowiedzi i Komunii świętej, dlatego dar tych odpustów jest naprawdę bardzo szczególnym i ważnym.